Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα northpages.blogpspot.com (ΠΗΓΗ)
______
γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα
Λίγο η αμεσότητα της πληροφορίας, κάτι ακόμη η άπλετη γνώση και η πρόσβαση στην ενημέρωση, κάτι η τεχνολογία και η εξέλιξη των επιστημών, η εποχή που διανύουμε, δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο στρουθοκαμηλισμού.
«Όταν συνειδητοποίησα ότι αν οι έννοιες όπως το πως διαχειρίζομαι το φόβο, οι έννοιες του στόχου, του σκοπού ζωής, υπήρχαν στο σχολείο, αν τα είχαμε μάθει στο σχολείο, ο κόσμος μας θα ήταν διαφορετικός, σίγουρα καλύτερος. Θέλησα αυτές τις έννοιες να τις κάνω σύμβολα, να τις κάνω ήρωες, πρώτα για τα δικά μου τα παιδιά και έπειτα για τα παιδιά όλου του κόσμου, προκειμένου να προβληματίσω τα παιδιά, ώστε να μην φοβούνται που φοβούνται», μου λέει ο Νικόλας.
Αν σκεφτεί κανείς τι είναι αυτό που κάνει το φόβο τόσο τρομακτικό και μεγάλο, η απάντηση είναι ο ίδιος ο φόβος. Ο φόβος του φόβου. «Έχουμε ενοχοποιήσει το φόβο. Ο φόβος όμως μας προστατεύει. Το θέμα είναι πως δεν θα μας αποτρέπει από το να κάνουμε τα σημαντικά στη ζωή μας, πως θα μετατρέψουμε το φόβο σε φίλο, ώστε να προχωράμε».
«Ο Τυρίνος, η σούπερ δύναμή του, δεν είναι ότι σκαρφαλώνει και πετάει σαν το superman, η σούπερ δύναμή του είναι κάτι που μπορούν να καταφέρουν όλα τα παιδιά. Ποιο είναι αυτό. Ότι συνειδητοποιεί κάποια στιγμή ότι μπορεί να κάνει αυτό που φοβάται. Δεν απαγορεύεται από κανένα συμπαντικό νόμο. Πάρα πολλοί άνθρωποι φοβόμαστε κάτι και μετά τέλος, σταματάμε να το σκεφτόμαστε και να προσπαθούμε γι’ αυτό. Φυσικά και προσπαθούμε να υπερβούμε ένα φόβο μας όταν αυτός σταματάει την πρόοδό μας», σημειώνει ο Νικόλας Σμυρνάκης.
Μεγαλώσαμε και το χαλί δεν έφτανε, τους πατήσαμε ανελέητα, καθίσαμε πάνω τους και με την επίπλωση, βαριά, στιβαρή, αρχοντική. Α, ρε κατακαημένε, τι σου έμελλε να πάθεις. Που να ήξερες από που θα σου ξεφύτρωνε…εκείνος ο φόβος ο παλιός που σε έκανε να φεύγεις, να τρέμεις εκεί μικρός.
Κουβαλώντας αυτό το μικρό παιδάκι μέσα μας, μαζί με τους φόβους του, θα κληθούμε κάποια στιγμή στην ενήλικη ζωή μας να αντιμετωπίσουμε αυτό το φόβο που μας εμποδίζει, μας κρατά πίσω από την πρόοδό μας. Τετριμμένη αλήθεια. Χιλιοειπωμένη. Μπορεί.
«Την αλήθεια φοβόμαστε περισσότερο», υποστηρίζει ο Νικόλας Σμυρνάκης. «Φοβόμαστε την αλήθεια τη δική μας, να την εκφράσουμε στους άλλους, φοβόμαστε μήπως οι άλλοι μας πουν την αλήθεια και δεν μας αρέσει».